“Rallebol”

Vrijdagavond veertien februari, ergens tussen zes en half zeven, ik hoef het niet precies te weten want ik weet al hoe laat het is. Of wordt: Rolexico belt en op dit uur voorspelt dat nooit veel goeds. “De Koen zit bij de Flip* en ik hang eraan”, jammert hij. “Nee, je hangt op”, zeg ik maar ik ben hem voor.

Ik stampvoet. Als de regeringsvorming nu ook al roet in het eten gooit van onze driedubbele Valentijnsdate … Echt! Binnen een half uur staan onze vrienden daar en mijn wederhelft niet. Hij moet namelijk wéér een pagina vullen over de zoveelste episode in een verhaal zonder plot.

“Ik ben het beu”, app ik nog, en vraag en passant of ie toevallig het nummer van Mathilde heeft. Misschien kan ze vanavond mee met mij nu ook zij lastminute ‘geditched’ is voor een romantisch souper met haar echtgenoot?

Razendsnel tik ik verder, rakketakkerak op het toetsenbord van mijn foon. In een vlaag van medelijden met Rolexico – hij moet tenslotte MIJ missen en niet per sé omgekeerd – bied ik hem wat pacifistische munitie voor zijn artikel. Publiceer anders gewoon dit fragment uit mijn dagboek, stel ik voor. Als vorm van protest, omdat er niets anders te schrijven valt?

Hoe was het op school vandaag, vraag ik zoals elke dag aan L, onze bolleboos.

Niet goed, zegt die vervolgens stellig, ook zoals elke dag.
Gevolgd door een gierend “Mopjeeeeuuuh!”

Wat betekent “c’est cassé”, mama?

Dat het kapot is. Waarom wil je dat weten?

Ik leer een beetje Franse woordjes van M.A., het nieuwe kindje in onze klas.
Die spreekt Frans maar leert nu ook Belgisch.
“Bonjour maman!” Enthousiast declameert hij alle Franse woorden die hij kent.

Weet je, mama, eigenlijk vind ik het leuk om met mijn vriendjes van de klas te spelen. (Op dreef nu) Maar soms vind ik onze spelletjes niet leuk.
Als ik niet win of zo.

Je kan niet altijd winnen hè L-mannetje, zeg ik wijs. Zo gaat dat in het leven. Zoals bij Monopoly. Hij fronst.

Ik kan wèl altijd winnen, beweert hij.

Dat gaat gewoonweg niet, hou ik vol. En je kan ook niet altijd je gelijk halen, leg ik uit nadat hij een kleuterschermutseling heeft naverteld.
Je moet compromissen sluiten. Soms geef jij toe, soms de andere.
Sometimes you win, sometimes you lose.

Ik zie zijn hersentjes werken, door zijn voorhoofdje heen.

Ik stoor hem, en vraag waarom zijn oorspronkelijk rode jas zo zwart ziet.

A.M. heeft met modder gegooid, antwoordt hij fijntjes,
zonder enige indicatie van PTSS.

O. Okee.

Wel vraagt hij plots hoe je “ik ben het beu” zegt in het Frans.

“J’en ai ras-le-bol”. (Je hebt Romaanse talen gestudeerd of je hebt het niet.)

Rallebol, rallebol, hoor je hem in zichzelf namompelen. M.A., rallebol!

Wat later is het ambras met zijn zus, die keer op keer zijn kamp doet instorten of zijn instructies niet opvolgt en haar eigen zinnetje doet. L. brult.

L, weet je nog wat ik heb gezegd, vraag ik naïef hoopvol.
Over compromissen sluiten en samen oplossingen bedenken?

Nee! Ik ben het beu! roept hij uit, rallebol! Zij mag niet meer meedoen!
En weg beent hij.

Waarheen, ja, waarheen leidt dit alles?
Nergens heen, zoals onze dag komt en gaat. Het is alleen …
Dat moddergooien, dat keikoppen, dat altijd willen winnen of (nog) niet kunnen samenwerken, binnenkort het krokusreces …
Doet mij dat niet heel hard ergens aan denken?

Juist. De regeringsvorming waar mijn eega weer een stuk over moet schrijven. J’en ai marre!

Kon ik weten dat die woorden profetisch waren en een dag later de formatie weer naar af zouden torpederen.

Beste politici, ik ben het zo beu. En nee, niet uit louter eigenbelang omdat jullie halsstarrigheid mijn privéleven en Valentijn verpest. Valentijn kan me gestolen worden. Ook niet uit Vlaams belang. Zelfs kleuters weten het: het is “Belgisch” te doen.

Maar gewoon, voor het groter geheel, weten jullie wel? En omdat het jullie job is?

Ik hoor u wel. Wie is dat plots, wie is die “ik” die haar dagboek in DM wil publiceren en ons hier stoemelings tot de orde roept?! Wel, anders moet u dat eens aan onze koningin vragen, met wie ik tot groot wederzijds genoegen vorige vrijdag mocht dineren. En ja, ook zij is het beu!

*Als KingConnah dat mag, Rolexico ook.